Jubileusz 50-lecia Szkoły Podstawowej w Kotuni

Szkolni literaci - poezja

Sylwia Kopczyńska

Amanda Stodolna

Legenda o Słupcy

W pradawnych czasach, około XIII wieku, do grodu na Nizinie Wrzesińskiej, dotarł młody książę z odległego grodu. Miejsce, w którym się znalazł było piękną krainą, a chaty w niej starannie zbudowane, lecz nie miała ona swojej nazwy. Książę ten, zamieszkał w kamienicy zjakąś staruszką. Wieczorami opowiadała mu o tym, że na strudze Mesznie ustawiono kiedyś urządzenie z pali, powiązane dużymi supłami, coś podobnego do tamy, lecz służyło do łowienia ryb, a ludzie nazywali to słupcą. Książę był bardzo ciekawy, dlaczego tego już nie ma, a staruszka opowiedziała mu, że przed kilku laty zburzono ją, bo była bezużyteczna. Przyszły władca, zebrał wszystkich chłopów. Kazał im wyrąbać drzewa w pobliskim lesie i odbudować to urządzenie. Od tej pory cały gród był bardzo bogaty, bo z tych ryb można było robić potrawy lub sprzedawać żywe ryby kupcom z innych grodów. Książę naprzeciwko słupcy (urządzenia) wybudował dom, który zrobiony był ze starych, drewnianych słupów. Przyszły władca zamieszkał w chacie i czuł się jak prawdziwy chłop. Po kilku dniach odbyło się zebranie kmieci. Ustalili oni, że gród będzie nazywać się Słupcą - tak jak urządzenie, dzięki któremu się wzbogacili. Nikt w tym grodzie nie był biedny. Więc kmiecie chcieli, aby mądry książe zarządzał ich grodem.

Książę był dobrym i pomysłowym władcą i dzięki Niemu mamy nazwę naszego miasta-Słupcy.